шуме́ры

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. шуме́ры
Р. шуме́раў
Д. шуме́рам
В. шуме́раў
Т. шуме́рамі
М. шуме́рах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шуме́ры ист. шуме́ры, -раў мн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шуме́ры, ‑аў.

Старажытны народ, які жыў паміж Тыграм і Еўфратам 5 тыс. год да н. э.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шумеры

т. 17, с. 486

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)