штані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. штані́на штані́ны
Р. штані́ны штані́н
Д. штані́не штані́нам
В. штані́ну штані́ны
Т. штані́най
штані́наю
штані́намі
М. штані́не штані́нах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штані́на, ‑ы, ж.

Разм. Частка штаноў, якая надзяваецца на адну нагу; калоша ​1. Перад вачыма [Ігнася] бліснулі заднікі ясна начышчаных гамашаў і разлупленая штаніна... Мурашка. Лука Фаміч чынна хадзіў з закасанымі штанінамі каля вялізнай скрыні, запоўненай глінай, дыміў папяросай. Парахневіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hsenbein

n -(e)s, -e штані́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пасця́гвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Сцягнуцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Штаніна пасцягвалася ў зборкі і стала такая вузкая, што не тое каб нага — рука не магла пралезці. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калашына, калошына, калоша, штаніна

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Печані́на (штаніна) ’апёк’ (Сл. Брэс.). Аддзеяпрыметнікавае ўтварэнне з суф. ‑ін‑а. Да пячы (гл.). Па- замест пе⇉характэрнае зацвярдзенне губных у пераходнай (ад зах.-палес. да паўд.-зах. гаворак), параўн. паць ’пяць’, нотніца ’пятніца’, мата мята’, маса ’мяса’ (ганц., ДАБМ, камент., 459 і 463).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ладно ’падол’ (Мат. Гом.) у выразе: «Сядай ка мне на ладно!» Архаізм. Параўн. прасл. logno ’частка цела ад кален да пояса’, якое ўзыходзіць да ст.-прус. lagno ’штаны’ (pl. tantum) < адз. лік lagnenштаніна’ (Ваян, Gram. comp., 1, 92–93; Мартынаў, Проблемы реконстр. в сравн. языкозн., 168; Тапароў, K–L, 416–418).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

leg

[leg]

n.

1) нага́ f.

2) кало́ша, калашына́, штані́на f. (нагаві́цаў)

3) но́жка f. (стала́, крэ́сла)

4) ча́стка f., эта́п -у m.

last leg of the trip — апо́шні эта́п падаро́жжа

5) бок трохку́тніка

- a leg up

- have not a leg to stand on

- on one’s last legs

- pull one’s leg

- shake a leg

- stretch one’s legs

- get up on one’s hind legs

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)