Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шма́лец, -льцу м. гуси́ный жир, гуси́ное са́ло
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шма́лец, ‑льцу, м.
Гусіны тлушч. Птушынае царства, як у газетах пісалі, і не абы якой птушкі! Качкі, як гусі, а гусі, як ладныя індыкі. Адзін шмалец!Грамовіч.[Мацвееў:] — А зімой без кажуха, валёнак, не абмазаўшы твар шмальцам, і носу не вытыркай.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шма́лец
(ням. Schmalz)
гусіны тлушч.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
шма́лецм.кул. (Gänse)schmalz n -es, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сма́лецшма́лецм.кул. Schwéinefett n -(e)s; Schmalz n -(e)s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сма́лецобл.шма́лец, -льцу м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Сма́лец ‘шмалец’ (Шат., Сцяшк., Вешт.), ‘шмалец; нагар у люльцы’ (ТС), сма́лец, сма́ляц, сма́лець ‘тс’ (смарг., баран., беласт., Сл. ПЗБ). З польск.smalec ‘тлушч’ (Сл. ПЗБ, 4, 498). Ужо ст.-бел. (XVI ст.) смалецъ ‘топлены тлушч, шмалец’ < ст.-польск.smalec < ням.Schmalz (Булыка, Лекс. запазыч., 117). Борысь (561) удакладняе паходжанне ст.-польск.smalc < с.-в.-ням.smalz ‘топлены тлушч; шмалец, тлушч, масла’. Гл. шмалец.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Абшма́льцаваць ’засаліць (адзежу)’ (Шат.) ад шмалец, смалец.