Verbum

анлайнавы слоўнік

шахцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Горнарабочы, які працуе ў шахце.

|| ж. шахцёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. шахцёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шахцё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шахцёр м. шахтёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

«Шахцёр» (газ.) 9/57

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шахцёр, ‑а, м.

Горнарабочы, які працуе ў шахце. Аднойчы на змене, Прайшоўшы забой, Шахцёры спачыць там Прыселі на камень. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шахцёр м. Grúbenarbeiter m -s, -, Kúmpel m -s, -, Bérgmann m -(e)s, -leute

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мацава́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Горнарабочы, спецыяліст па крапяжы.

Шахцёр-мацавальшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́хтёр шахцёр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

miner [ˈmaɪnə] n. шахцёр; гарня́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вугляко́п, ‑а, м.

Уст. Шахцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)