шахцёр назоўнік | мужчынскі род

Горнарабочы, які працуе ў шахце.

|| жаночы род: шахцёрка.

|| прыметнік: шахцёрскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

шахцёр м. шахтёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

шахцёр, ‑а, м.

Горнарабочы, які працуе ў шахце. Аднойчы на змене, Прайшоўшы забой, Шахцёры спачыць там Прыселі на камень. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шахцёр м Grúbenarbeiter m -s, -, Kúmpel m -s, -, Bérgmann m -(e)s, -leute

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мацавальшчык назоўнік | мужчынскі род

Горнарабочы, спецыяліст па крапяжу.

  • Шахцёр мацавальшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ша́хтёр шахцёр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

miner [ˈmaɪnə] n. шахцёр; гарня́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вугальшчык назоўнік | мужчынскі род

  1. Той, хто здабывае вугаль, шахцёр.

  2. Той, хто вырабляе драўняны вугаль.

|| жаночы род: вугальшчыца.

|| прыметнік: вугальшчыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

вугляко́п, ‑а, м.

Уст. Шахцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мацава́льшчык, ‑а, м.

Горнарабочы, спецыяліст па крапяжу. Шахцёр-мацавальшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)