«Чэшскае адраджэнне» (нац. рух) 11/279

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

чэшскае шкло

т. 17, с. 350

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чэшскае паўстанне 1547

т. 17, с. 350

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чэшскае паўстанне 1618—20 8/530

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Чэшскае паўстанне 1618-20

т. 17, с. 350

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чэ́шскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чэ́шскі чэ́шская чэ́шскае чэ́шскія
Р. чэ́шскага чэ́шскай
чэ́шскае		 чэ́шскага чэ́шскіх
Д. чэ́шскаму чэ́шскай чэ́шскаму чэ́шскім
В. чэ́шскі (неадуш.)
чэ́шскага (адуш.)		 чэ́шскую чэ́шскае чэ́шскія (неадуш.)
чэ́шскіх (адуш.)
Т. чэ́шскім чэ́шскай
чэ́шскаю		 чэ́шскім чэ́шскімі
М. чэ́шскім чэ́шскай чэ́шскім чэ́шскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белару́ска-чэ́шскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белару́ска-чэ́шскі белару́ска-чэ́шская белару́ска-чэ́шскае белару́ска-чэ́шскія
Р. белару́ска-чэ́шскага белару́ска-чэ́шскай
белару́ска-чэ́шскае		 белару́ска-чэ́шскага белару́ска-чэ́шскіх
Д. белару́ска-чэ́шскаму белару́ска-чэ́шскай белару́ска-чэ́шскаму белару́ска-чэ́шскім
В. белару́ска-чэ́шскі (неадуш.)
белару́ска-чэ́шскага (адуш.)		 белару́ска-чэ́шскую белару́ска-чэ́шскае белару́ска-чэ́шскія (неадуш.)
белару́ска-чэ́шскіх (адуш.)
Т. белару́ска-чэ́шскім белару́ска-чэ́шскай
белару́ска-чэ́шскаю		 белару́ска-чэ́шскім белару́ска-чэ́шскімі
М. белару́ска-чэ́шскім белару́ска-чэ́шскай белару́ска-чэ́шскім белару́ска-чэ́шскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

поўнагало́ссе, -я, н.

У мовазнаўстве: наяўнасць у словах усходнеславянскіх моў у адрозненне ад іншых славянскіх моў спалучэнняў оро, оло, ере, еле паміж зычнымі, якія адпавядаюць стараславянскім ра, ла, ре, ле, напр.: рус. город, бел. горад, балгарскае град, чэшскае йгасі.

|| прым. поўнагало́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сталі́ца ‘галоўны горад дзяржавы; цэнтр’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), столі́ца ‘цэнтр чаго-небудзь’ (ТС), ст.-бел. столица ‘тс’ (XVII ст., Карскі, 1, 415). З польск. stolica ‘трон, галоўны горад’ як чэшскае семантычнае запазычанне, гл. Басай-Сяткоўскі, Słownik, 340; Кохман, Stosunki, 129–130.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тарні́стар ’каністра’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Праз польск. tornister ’ранец’ з ням. Torníster ’вайсковы ранец’; крыніца ў візант.-грэч. τάγιστρον ’торба для фуражу’ або лац. canistrum ’торба, кошык’. Шляхі запазычання і пасрэдніцтва (чэшскае, венгерскае) застаюцца няяснымі (Махэк₂, 635; Голуб-Ліер, 485; Басай-Сяткоўскі, Słownik, 388). Гл. таксама каністра, кайстра, тайстра.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)