Verbum

анлайнавы слоўнік

чы́жык¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і чыж.

|| прым. чы́жыкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чы́жык

‘дзіцячая гульня і палачка ў гэтай гульні’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чы́жык², -а, м.

Дзіцячая гульня, у якой завостраная з двух канцоў палачка заганяецца кіем у круг, а таксама сама такая палачка.

Гуляць у чыжыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чы́жык

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чы́жык м., в разн. знач. чи́жик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чы́жык, ‑а, м.

1. Памянш.-ласк. да чыж; тое, што і чыж.

2. Дзіцячая гульня, у якой завостраная з двух канцоў палачка заганяецца кіем у круг. // Сама завостраная палачка ў гэтай гульні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Чыжык»

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чыжык Сямён Пятровіч

т. 17, с. 301

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чыжык Яўген Іванавіч

т. 17, с. 301

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чижик разг. чы́жык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)