чаргава́цца, -гу́юся, -гу́ешся, -гу́ецца; -гу́йся; незак.

1. Паслядоўна, па чарзе заменьваць адно другім; перыядычна паўтарацца.

2. У лінгвістыцы: заканамерна замяняцца адзін другім (пра гукі) у каранях або афіксах роднасных слоў або форм.

|| наз. чаргава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чаргава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чаргу́юся чаргу́емся
2-я ас. чаргу́ешся чаргу́ецеся
3-я ас. чаргу́ецца чаргу́юцца
Прошлы час
м. чаргава́ўся чаргава́ліся
ж. чаргава́лася
н. чаргава́лася
Загадны лад
2-я ас. чаргу́йся чаргу́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час чаргу́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чаргава́цца несов. чередова́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чаргава́цца, ‑гуюся, ‑гуешся, ‑гуецца; незак.

1. Паслядоўна, па чарзе заменьваць адно другім. Мы вывучылі .. кожны крок [вартавых], ведалі, як яны чаргуюцца на пастах: ведалі, хто калі патрулюе за агароджай, калі стаіць ля ўваходу, калі адпачывае. С. Александровіч. Непаўторныя ап’яняючыя часіны шчасця чаргаваліся з часінамі роспачы і душэўнага болю. Краўчанка. // Перыядычна паўтарацца. Шорганне чаргавалася размерна і рытмічна — раз-два! раз-два! Колас. // Размяшчацца паслядоўна адно за другім. Сасновыя бары чаргаваліся з забалочанымі хмызнякамі. Няхай.

2. У лінгвістыцы — заканамерна замяняцца адзін другім (пра гукі) у каранях або афіксах роднасных слоў або форм.

3. Зал. да чаргаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаргава́цца (áb)wéchseln vi; aufeinánder fólgen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чередова́ться возвр., страд. чаргава́цца, мяня́цца па чарзе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

alternate​2 [ˈɔ:ltəneɪt] v. (with, between) чаргава́ць; чаргава́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наго́р’е, ‑я, н.

Спалучэнне пласкагор’яў, горных хрыбтоў і масіваў, якія могуць чаргавацца з шырокімі плоскімі катлавінамі. Спускацца з нагор’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

take turns

чаргава́цца, мяня́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Тусава́цца ‘змяняцца па чарзе, чаргавацца’ (Мова Сен.). Гл. тасаваць 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)