чараця́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Пеўчая птушка атрада вераб’інападобных, якая жыве ў чароце і ўзбярэжных кустах.

Трашчаць няспынна чарацянкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Чараця́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чараця́нка
Р. Чараця́нкі
Д. Чараця́нцы
В. Чараця́нку
Т. Чараця́нкай
Чараця́нкаю
М. Чараця́нцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чараця́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чараця́нка чараця́нкі
Р. чараця́нкі чараця́нак
Д. чараця́нцы чараця́нкам
В. чараця́нку чараця́нак
Т. чараця́нкай
чараця́нкаю		 чараця́нкамі
М. чараця́нцы чараця́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чараця́нка ж., зоол. камы́шевка, камышо́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чараця́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Пеўчая птушка атрада вераб’іных, якая жыве ў чароце і ўзбярэжных кустах. Няспынна трашчаць у арэшніку чарацянкі. Ігнаценка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Чарацянка

т. 17, с. 223

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чарацянка (в., Гомельскі р-н) 3/552; 11/185

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Чарацянка (в., Жыткавіцкі р-н) 4/449 (к.); 11/185

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

чарця́нка чараця́нка ж. заал. Röhrdrossel f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Чарацянка дроздападобная 2/205; 11/185 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)