чака́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. гл. чаканіць.

2. мн. -і, -нак. Рэльефны адбітак, выкананы на металічным вырабе.

Шабля, упрыгожаная чаканкай.

3. Апрацаваная паверхня металу, загладжанае шво, трэшчына і пад. (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чака́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. чака́нка
Р. чака́нкі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чака́нка

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. чака́нка
Р. чака́нкі
Д. чака́нцы
В. чака́нку
Т. чака́нкай
чака́нкаю
М. чака́нцы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чака́нка

‘рэльефны адбітак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чака́нка чака́нкі
Р. чака́нкі чака́нак
Д. чака́нцы чака́нкам
В. чака́нку чака́нкі
Т. чака́нкай
чака́нкаю		 чака́нкамі
М. чака́нцы чака́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чака́нка ж., в разн. знач. чека́нка;

мане́ты но́вай ~кі — моне́ты но́вой чека́нки;

ша́бля з залато́й ~кай — са́бля с золото́й чека́нкой;

падары́ць ~ку — подари́ть чека́нку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Чаканка 1/395; 4/353; 7/416; 11/176 (іл.), 359, 496

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

чака́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. чаканіць.

2. Р мн. ‑нак. Рэльефны, па-мастацку выкананы адбітак на паверхні металічных вырабаў. Рубель шыбуе мой Да новай вышыні, Чаканкай залатой Па ўсёй зямлі звініць. Непачаловіч. // Мастацкі выраб з такім адбіткам. Падарыць чаканку.

3. У тэхніцы — апрацаваная паверхня металу, загладжаная шчыліна і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаканка,

тэхніка мастацкай апрацоўкі металу.

т. 17, с. 208

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чаканка,

працэс штампоўкі ці апрацоўкі металічных вырабаў.

т. 17, с. 208

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чака́нка ж.

1. Prägung f -; Ziselíeren n -s (надпісаў і г. д.);

чака́нка мане́т Münzprägung f;

2. тэх. (швоў) Verstémmung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)