цыра́та, -ы, ДМ -ра́це, мн. -ы, -ра́т, ж.

Тканіна, пакрытая з аднаго боку асобым саставам, які робіць яе непрамакальнай.

|| прым. цыра́тны, -ая, -ае і цырато́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыра́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цыра́та цыра́ты
Р. цыра́ты цыра́т
Д. цыра́це цыра́там
В. цыра́ту цыра́ты
Т. цыра́тай
цыра́таю		 цыра́тамі
М. цыра́це цыра́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыра́та ж. клеёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыра́та, ‑ы, ДМ ‑раце, ж.

Тканіна, накрытая з аднаго боку ці з абодвух бакоў асобым саставам, які робіць яе непрамакальнай. Стол быў засланы цыратай, чатыры крэслы стаялі навокал стала. Чорны. На століках у [машынным] бюро стаялі чатыры пішучыя машынкі. Усе яны былі пакрытыя чахламі з чорнай цыраты. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыра́та ж. Wáchstuch n -(e)s, -e і -tücher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цыра́та

(польск. cerata, ад лац. ceratus = васкаваны)

тканіна, пакрытая з аднаго або з абодвух бакоў саставам, што робіць яе непрамакальнай; выкарыстоўваецца для засцілання сталоў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

клеёнка цыра́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

buckram [ˈbʌkrəm]n. цыра́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кляёнка ж., разг., см. цыра́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руло́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Трубка гнуткага матэрыялу, згорнутага для захоўвання.

Папера, цырата, толь у рулонах.

Р. лінолеуму.

|| прым. руло́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)