цыра́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цыра́та цыра́ты
Р. цыра́ты цыра́т
Д. цыра́це цыра́там
В. цыра́ту цыра́ты
Т. цыра́тай
цыра́таю		 цыра́тамі
М. цыра́це цыра́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)