цвілы́, -а́я, -о́е.

1. Пакрыты цвіллю.

Ц. хлеб.

2. Які патыхае цвіллю.

Ц. пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цвілы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цвілы́ цвіла́я цвіло́е цвілы́я
Р. цвіло́га цвіло́й
цвіло́е
цвіло́га цвілы́х
Д. цвіло́му цвіло́й цвіло́му цвілы́м
В. цвілы́ (неадуш.) цвілу́ю цвіло́е цвілы́я (неадуш.)
Т. цвілы́м цвіло́й
цвіло́ю
цвілы́м цвілы́мі
М. цвілы́м цвіло́й цвілы́м цвілы́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цвілы́

1. (относящийся к плесени) пле́сенный;

ц. пах — пле́сенный за́пах;

2. (покрытый плесенью) запле́сневелый;

ц. сыр — запле́сневелый сыр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цвілы́, ‑ая, ‑ое.

1. Пакрыты цвіллю. Цвілы хлеб. Цвілы сыр. □ [Сымон] спыніўся перад старой хатай і зводдалеку бачыў, што ў ёй сцены патрухлелі і пагнілі, і стаяць мокрыя і цвілыя. Чорны. // перан. Разм. Нездаровы на выгляд, нядошлы (пра чалавека, жывёлу). З-за дрэў паказалася фурманка. Удвух сядзелі пораўні. У вясковым адзенні — тузаў лейцамі, падахвочваючы бегчы.. цвілую каняжыну. Крапіва. Пад вачамі ў Санькі сіне, нос выцягнуўся і завастрыўся, а сам ён, як кажа мая бабка, вельмі ж цвілы. Сяркоў. Дзяк належаў да тыпу людзей, якіх звычайна называюць цвілымі або сметанковымі. Колас.

2. Які патыхае цвіллю. Цвілы пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвілы́

1. (пакрыты цвіллю) verschmmelt, schmm(e)lig, mit Schmmel überzgen;

2. (які патыхае цвіллю) mffig, md(e)rig; fulig;

па́хнуць цвілы́м mffig [md(e)rig] rechen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пле́сенный цвілы́, пле́сневы, бро́сневы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mouldy [ˈməʊldi] adj. BrE цвілы́, запле́снелы, заплясне́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пле́сневелый цвілы́, сплясне́лы, спле́снелы, збро́снелы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спле́снелы і сплясне́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты плесняй, цвіллю; цвілы. Сплеснелы хлеб. Спляснелыя паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запле́сневелый цвілы́, запле́снелы, заплясне́лы; (о жидкостях) забро́снелы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)