хло́паўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | хло́паўка | хло́паўкі | 
		
			| Р. | хло́паўкі | хло́павак | 
		
			| Д. | хло́паўцы | хло́паўкам | 
		
			| В. | хло́паўку | хло́паўкі | 
		
			| Т. | хло́паўкай хло́паўкаю
 | хло́паўкамі | 
		
			| М. | хло́паўцы | хло́паўках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
хло́паўка ж., см. хлапу́шка
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
хло́паўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
Тое, што і хлапушка (у 1 знач.). Недзе там, на левым флангу, як удар дзіцячай хлопаўкі, прагучаў адзіночны стрэл. Асіпенка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
хло́паўка ж разм
1. (для мух) Flíegenklatsche f -, -n, Flíegenklappe f -, -n;
2. Knállbonbon [-bõˏbõ:] m, n -s, -s;
3. тэх Kláppe f -, -n
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
Knállerbse
f -, -n раке́та-хло́паўка
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
Knállbonbon
[-bɔŋbɔŋ]
m, n -s, -s хло́паўка; вайск. вучэ́бны снара́д
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
хлапу́шка ж
1. гл хлопаўка
1., 2., 3.;
2. (разнавіднасць феерверка) Knállbüchse f -, -n
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
Kláppe
f -, -n
1) кла́пан
2) за́сланка, ршка
3) (адкідна́я) на́крыўка
4) фо́ртачка
5) хло́паўка
◊ zwei Flíegen mit éiner ~ schlágen* — ≅ адны́м уда́рам двух за́йцаў забі́ць
éine gróße ~ háben — мець до́ўгі язы́к, пахваля́цца
halt die ~! — груб. змо́ўкні!, загло́хні!
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)