хло́паўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хло́паўка хло́паўкі
Р. хло́паўкі хло́павак
Д. хло́паўцы хло́паўкам
В. хло́паўку хло́паўкі
Т. хло́паўкай
хло́паўкаю		 хло́паўкамі
М. хло́паўцы хло́паўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хло́паўка ж., см. хлапу́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хло́паўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Тое, што і хлапушка (у 1 знач.). Недзе там, на левым флангу, як удар дзіцячай хлопаўкі, прагучаў адзіночны стрэл. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хло́паўка ж. разм.

1. (для мух) Flíegenklatsche f -, -n, Flíegenklappe f -, -n;

2. Knállbonbon [-bõˏbõ:] m, n -s, -s;

3. тэх. Kláppe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Knállerbse

f -, -n раке́та-хло́паўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Knállbonbon

[-bɔŋbɔŋ]

m, n -s, -s хло́паўка; вайск. вучэ́бны снара́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хлапу́шка ж.

1. гл. хлопаўка

1., 2., 3.;

2. (разнавіднасць феерверка) Knállbüchse f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Kláppe

f -, -n

1) кла́пан

2) за́сланка, ршка

3) (адкідна́я) на́крыўка

4) фо́ртачка

5) хло́паўка

◊ zwei Flíegen mit éiner ~ schlágen* — ≅ адны́м уда́рам двух за́йцаў забі́ць

éine gróße ~ háben — мець до́ўгі язы́к, пахваля́цца

halt die ~! — груб. змо́ўкні!, загло́хні!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)