хаму́цік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хаму́цік хаму́цікі
Р. хаму́ціка хаму́цікаў
Д. хаму́ціку хаму́цікам
В. хаму́цік хаму́цікі
Т. хаму́цікам хаму́цікамі
М. хаму́ціку хаму́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хаму́цік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. хамут.

2. Заціскачка ў металарэзным станку, якая перадае вырабу вярчэнне ад патрона (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хаму́цік м.

1. уменьш. хому́тик, хомуто́к;

2. тех. хому́тик, зажи́м;

○ прыцэ́льны х. — прице́льный хому́тик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хаму́цік, ‑а, м.

1. Памянш. да хамут (у 1 знач.).

2. Спец. Злучальная дэталь кальцавой формы.

3. Спец. Заціскачка ў металарэзным станку, якая перадае вырабу вярчэнне ад патрона.

•••

Прыцэльны хамуцік — папярочная планка на рамцы вінтовачнага прыцэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хаму́т, -а́, М -муце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Частка вупражы ў выглядзе драўлянага каркаса, абкладзенага з унутранага боку мяккім лямцам, якая надзяваецца каню на шыю.

2. перан. Абуза, клопаты, паднявольнае становішча (разм.).

Зняць х. з сябе.

Хто згадзіўся надзець шоры, той надзене і х. (з нар.).

3. Прыстасаванне кальцавой формы для змацоўвання, злучэння чаго-н. (спец.).

4. Грубы, некультурны чалавек, хам (разм., груб.).

|| памянш. хаму́цік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 3 знач.).

|| прым. хаму́тны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хому́тик

1. уменьш. хаму́цік, -ка м.;

2. техн. хаму́цік, -ка м.;

3. воен. хаму́цік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шлёвка ж. хаму́цік, -ка м.; (петля) пятля́, -лі́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

skuwka

ж. тэх. хамут, хамуцік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прыцэ́льны в разн. знач. прице́льный;

~ныя прыстасава́нні — прице́льные приспособле́ния;

п. аго́нь — воен. прице́льный ого́нь;

○ п. хаму́цік — прице́льный хому́тик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wsuwka

ж.

1. хамуцік; пятля;

2. разм. заколка (для валасоў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)