халту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. халту́ра
Р. халту́ры
Д. халту́ры
В. халту́ру
Т. халту́рай
халту́раю
М. халту́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

халту́ра, -ы, ж. (разм.).

1. Пабочны, звычайна лёгкі заработак звыш асноўнага.

Пасля работы займацца халтурай.

2. Нядобрасумленна, неахайна, без ведання справы выкананая работа, а таксама рэч, зробленая такім чынам.

|| прым. халту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

халту́ра разг., пренебр. халту́ра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

халту́ра ж., разг., в разн. знач. халту́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

халту́ра, ‑ы, ж.

Разм. зневаж.

1. Пабочны, звычайна лёгкі заработак звыш асноўнага. У людзей як у людзей — ва ўсіх па два выхадных ужо, а ў .. [Аўсяніка] вечна гэта «налева», вечна халтура... Васілевіч.

2. Нядобрасумленная, неахайная, выкапаная без ведання справы работа. [Мікола:] — Халтура хутчэй за ўсё, а не вецер... Калі б мы так будавалі, што вецер, няхай і штармавы, у дзевяць балаў, можа бурыць, — грош нам цана была б. Хадкевіч. // Тое, што зроблена такім чынам, прадукт такой работы. Хаджу, разглядаю скульптуры. Мастак быў праўдзівы, Ні спешкі нідзе, ні халтуры! Гілевіч. «Бо пішаш, — заявіў Сівы, — халтуру. Што толку з колькасці, браток, Калі слабы любы радок». Корбан.

[Ад лац. chartularium — спіс нябожчыкаў, які чытаўся свяшчэннікам на дзень памінання памёршых.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халту́ра ж.

1. (дрэнная работа) Pfuscheréi f -, Stümperéi f -; Kitsch m -(e)s (безгустоўнасць);

2. (заробак) (léichter) Nébenverdienst m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

халту́ра

(с.-лац. chartularium = памінальны спіс нябожчыкаў)

1) пабочны, звычайна лёгкі заработак;

2) нядобрасумленная, неахайная, выкананая без ведання справы работа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

халту́рны, -ая, -ае (разм.).

1. гл. халтура.

2. Які з’яўляецца халтурай (у 2 знач.).

Халтурная работа.

|| наз. халту́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

potboiler [ˈpɒtbɔɪlə] n. infml

1. халту́ра

2. халту́ршчык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

халту́рны stümperhaft; kítschig;

халту́рная рабо́та гл. халтура 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)