назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хадні́ | |
| хадні́ | |
| хадню́ | |
| хаднёй хаднёю |
|
| хадні́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хадні́ | |
| хадні́ | |
| хадню́ | |
| хаднёй хаднёю |
|
| хадні́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Хада, хаджэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
chodzenie
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ *Пахада́нькі,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пахады́ ’дарожкі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
хожде́ние
◊
име́ть хожде́ние хадзі́ць, ужыва́цца, быць у абарачэ́нні.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
walking
хадзя́чы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)