назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| фікса́цыі | |
| фікса́цыі | |
| фікса́цыю | |
| фікса́цыяй фікса́цыяю |
|
| фікса́цыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| фікса́цыі | |
| фікса́цыі | |
| фікса́цыю | |
| фікса́цыяй фікса́цыяю |
|
| фікса́цыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
1. (замацаванне; устанаўленне) Fixíerung
2.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
(
1) замацаванне чаго
2) замацаванне ў пісьмовым выглядзе звестак, думак;
3) засяроджанне на чым
4) апрацоўка фіксатарам 2 клетак, тканак, органаў для кансервацыі іх структуры;
5) апрацоўка фіксажам праяўленых адбіткаў на негатыве або пазітыве.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фіксава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны;
1. Адзначаць на паперы, замацоўваць што
2. Канчаткова ўстанаўліваць, замацоўваць.
3. Сканцэнтроўваць, накіроўваць.
4. Замацоўваць у пэўным становішчы.
5. Апрацоўваць матэрыял хімічным рэчывам для замацавання саставу, формы (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фикса́ция
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
fiksacja
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
fixation
1)
2)
3) ма́нія
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)