фізі́чны, -ая, -ае.

1. гл. фізіка.

2. Які мае адносіны да чалавечага арганізма або да дзейнасці мышцаў, мускулаў; цялесны.

Фізічная праца.

Фізічная прыгажосць.

Перамагчы фізічна (прысл.).

3. Які адносіцца да палавых узаемаадносін.

Фізічная блізкасць.

4. Матэрыяльны.

Фізічнае старэнне машын.

Фізічная асоба (спец.) — чалавек, індывід як носьбіт грамадзянскіх правоў і абавязкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фізі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фізі́чны фізі́чная фізі́чнае фізі́чныя
Р. фізі́чнага фізі́чнай
фізі́чнае
фізі́чнага фізі́чных
Д. фізі́чнаму фізі́чнай фізі́чнаму фізі́чным
В. фізі́чны (неадуш.)
фізі́чнага (адуш.)
фізі́чную фізі́чнае фізі́чныя (неадуш.)
фізі́чных (адуш.)
Т. фізі́чным фізі́чнай
фізі́чнаю
фізі́чным фізі́чнымі
М. фізі́чным фізі́чнай фізі́чным фізі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фізі́чны в разн. знач. физи́ческий;

~ныя зако́ны — физи́ческие зако́ны;

~ная лабарато́рыя — физи́ческая лаборато́рия;

~ная хі́мія — физи́ческая хи́мия;

~ная культу́ра — физи́ческая культу́ра;

~ныя ўласці́васці цел — физи́ческие сво́йства тел;

~ная пра́ца — физи́ческий труд;

~ная геагра́фія — физи́ческая геогра́фия;

~ная распра́ва — физи́ческая распра́ва;

~ная асо́баюр. физи́ческое лицо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фізі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фізікі (у 1 знач.). Фізічныя законы. Дасягненні фізічнай навукі. Фізічныя доследы. // Прызначаны для вывучэння фізікі, для падрыхтоўкі спецыялістаў у галіне фізікі. Фізічная лабараторыя. Фізічны гурток. □ А рэастат мы можам зрабіць самі ў сваім фізічным кабінеце, — дадаў.. [настаўнік], — Гэта не бяда. Якімовіч.

2. Уласцівы галіне з’яў, якімі займаецца фізіка. Фізічныя працэсы. □ Калі для механічнага і хімічнага даследавання парод трэба мець іх у руках, то фізічныя іх уласцівасці можна вызначыць з паверхні. Чаркасаў.

3. Які мае адносіны да прадметаў і з’яў матэрыяльнага свету; матэрыяльны. Фізічны знос машын. Фізічны аб’ём закупак.

4. Які мае адносіны да чалавечага арганізма, будовы чалавека, яго знешняга аблічча. Чым больш.. [Галена] вырастала, тым больш магла б быць увасабленнем дзявочага здароўя і сілы. Разам з тым яна рабілася ўвасабленнем і дзявочай прыгажосці. Гэта была прыгажосць фізічная, пышная і заўсёды прывабная. Чорны. // Звязаны са станам арганізма, яго адчуваннямі. Фізічны страх. □ Цяпер.. [Люба] чытала.. Таксама як лёгкасць чыстай бялізны поўніла яе цела фізічнай асалодай, так і тут была своеасаблівая асалода. Чорны. Вязня з туга скутымі мазольнымі рукамі Займаюць фізічныя і душэўныя пакуты. Бугаёў. Стук колаў, які аддаляўся, цішэў, біў Алаізу па сэрцы. Яна адчувала проста фізічны боль ад гэтых удараў. Арабей. // Які датычыцца сілы і працы мышцаў; не разумовы. Фізічнае выхаванне вучняў. Фізічная падрыхтоўка спартсменаў. □ Аўтаматычнае выключэнне і ўключэнне вызваляе рабочых ад фізічнай працы.. Яны толькі пазіраюць за работай агрэгатаў. «Беларусь». // Звязаны з якім‑н. уздзеяннем на цела, арганізм. Фізічная расправа. Фізічнае пакаранне. Фізічнае знішчэнне.

5. Які адносіцца да палавых узаемаадносін; сексуальны. Фізічная блізкасць.

•••

Фізічная зарадка — комплекс фізічных практыкаванняў, якія выконваюць з мэтай аздараўлення арганізма.

Фізічная культура гл. культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фізі́чны

1. phsisch, körperlich;

фізі́чная пра́ца phsische [körperliche] rbeit;

2. (які адносіцца да фізікі) physiklisch, Physk;

фізі́чная геагра́фія physiklische Geographe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фі́зіка, -і, ДМ -зіцы, ж.

1. Навука аб уласцівасцях і будове матэрыі, аб формах яе руху і зменах.

Тэарэтычная ф.

2. Будова і ўласцівасці, формы руху і змянення якой-н. матэрыі.

Ф. цвёрдага цела.

Ф. плазмы.

Ф. ядра.

|| прым. фізі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фізі́чны

(гр. physikos)

1) які мае адносіны да фізікі, уласцівы галіне з’яў, якімі займаецца фізіка (напр. ф-ыя законы, ф-ыя працэсы);

2) прызначаны для вывучэння фізікі (напр. ф-ая лабараторыя);

3) звязаны са станам чалавечага арганізма, працай мышцаў (напр. ф-ае выхаванне);

4) звязаны з уздзеяннем на цела, арганізм (напр. ф-ае пакаранне).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фізі́чны

(гр. physikos)

1) які мае адносіны да фізікі, уласцівы галіне з’яў, якімі займаецца фізіка (напр. ф-ыя законы, ф-ыя працэсы);

2) прызначаны для вывучэння фізікі (напр. ф-ая лабараторыя);

3) звязаны са станам чалавечага арганізма, працай мышцаў (напр. ф-ае выхаванне);

4) звязаны з уздзеяннем на цела, арганізм (напр. ф-ае пакаранне).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

радыяцы́йна-фізі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. радыяцы́йна-фізі́чны радыяцы́йна-фізі́чная радыяцы́йна-фізі́чнае радыяцы́йна-фізі́чныя
Р. радыяцы́йна-фізі́чнага радыяцы́йна-фізі́чнай
радыяцы́йна-фізі́чнае
радыяцы́йна-фізі́чнага радыяцы́йна-фізі́чных
Д. радыяцы́йна-фізі́чнаму радыяцы́йна-фізі́чнай радыяцы́йна-фізі́чнаму радыяцы́йна-фізі́чным
В. радыяцы́йна-фізі́чны радыяцы́йна-фізі́чную радыяцы́йна-фізі́чнае радыяцы́йна-фізі́чныя
Т. радыяцы́йна-фізі́чным радыяцы́йна-фізі́чнай
радыяцы́йна-фізі́чнаю
радыяцы́йна-фізі́чным радыяцы́йна-фізі́чнымі
М. радыяцы́йна-фізі́чным радыяцы́йна-фізі́чнай радыяцы́йна-фізі́чным радыяцы́йна-фізі́чных

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інжыне́рна-фізі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інжыне́рна-фізі́чны інжыне́рна-фізі́чная інжыне́рна-фізі́чнае інжыне́рна-фізі́чныя
Р. інжыне́рна-фізі́чнага інжыне́рна-фізі́чнай
інжыне́рна-фізі́чнае
інжыне́рна-фізі́чнага інжыне́рна-фізі́чных
Д. інжыне́рна-фізі́чнаму інжыне́рна-фізі́чнай інжыне́рна-фізі́чнаму інжыне́рна-фізі́чным
В. інжыне́рна-фізі́чны (неадуш.)
інжыне́рна-фізі́чнага (адуш.)
інжыне́рна-фізі́чную інжыне́рна-фізі́чнае інжыне́рна-фізі́чныя (неадуш.)
інжыне́рна-фізі́чных (адуш.)
Т. інжыне́рна-фізі́чным інжыне́рна-фізі́чнай
інжыне́рна-фізі́чнаю
інжыне́рна-фізі́чным інжыне́рна-фізі́чнымі
М. інжыне́рна-фізі́чным інжыне́рна-фізі́чнай інжыне́рна-фізі́чным інжыне́рна-фізі́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)