фы́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. 3 шумам выпускаць паветра з ноздраў.

Конь фыркае.

2. 3 шумам, з перарывамі выпускаць газ, пару і пад.

Кран фыркае.

3. перан. Выказваць незадаволенасць чым-н. (разм.).

Усім незадаволены, на ўсіх фыркае.

|| аднакр. фы́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. фы́рканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фы́ркаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. фы́ркаю фы́ркаем
2-я ас. фы́ркаеш фы́ркаеце
3-я ас. фы́ркае фы́ркаюць
Прошлы час
м. фы́ркаў фы́ркалі
ж. фы́ркала
н. фы́ркала
Загадны лад
2-я ас. фы́ркай фы́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час фы́ркаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фы́ркаць несов., прям., перен. фы́ркать;

ко́ні ~каюць — ло́шади фы́ркают;

нездаво́лена ф. на каго́-не́будзь — недово́льно фы́ркать на кого́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фы́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. З шумам выпускаць паветра з ноздраў. Коні скубуць дзяцеліну, гучна і часта фыркаюць. Сачанка. Сынок — каржакаваты, шыракаплечы дзяцюк, смачна мыўся, фыркаў у кутку над шырокім тазам, а старая ставіла на стол. Няхай. Спачатку зубры абменьваліся грознымі позіркамі, хадзілі адзін вакол аднаго схіліўшы магутныя цяжкія галовы, і толькі сярдзіта фыркалі. В. Вольскі. // Разм. Смеючыся, утвараць гукі носам, губамі. Дзяўчаты нашы непрыкметна пераглядаюцца, Вольга фыркае ў кулак. Васілевіч.

2. Перарывіста, з шумам выпускаць пару, газ, паветра. [Машына] фыркала, пускала сінія клубы дыму і коўзалася на месцы. Новікаў. // Утвараць гук, падобны гуку паветра, што выпускаецца з шумам. Вада спрабуе дужацца з марозам, То фыркае, то пеніцца ў вірах. Свірка. За пераборкай.. чмялямі гулі электрычныя машынкі і нездаволена фыркалі пульверызатары. Корбан.

3. перан. Разм. Злавацца, выказваць нездаволенасць чым‑н. Ася, злосна фыркнуўшы, адрэзала: — А я ўсё роўна паеду. [Сакратар:] — Ты вось не фыркай, а бяжы ў банк. Асіпенка. [Зіна:] А калі будзеш фыркаць, то падумаем яшчэ, ці захочацца нам жыць з табой у адным пакоі. Губарэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фы́ркаць

1. schnáuben vi, schnáufen vi; fáuchen vi (пра кошку);

2. разм. (смяяцца) lósplatzen аддз. vi (s), kurz áuflachen, prústen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фы́рканне ср., прям., перен. фы́рканье; см. фы́ркаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пафы́ркваць гл. фыркаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фы́ркать несов.

1. (с шумом выпускать воздух из ноздрей) пы́рхаць, фы́ркаць; чмы́хаць;

2. (смеяться, усмехаться, производя звук носом, губами) разг. фы́ркаць, пы́рхаць;

3. (выпускать с шумом воздух, пар, газ) пы́хкаць, фы́ркаць;

4. перен. (выражать недовольство), разг. фы́ркаць, чмы́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фы́ркнуць сов., однокр., прям., перен. фы́ркнуть; см. фы́ркаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

snort [snɔ:t] v.

1. (at) фы́ркаць; пы́рхаць;

snort at smth. with disgust фы́ркаць на што-н. з агі́даю

2. ню́хаць нарко́тыкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)