фана́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фана́тык фана́тыкі
Р. фана́тыка фана́тыкаў
Д. фана́тыку фана́тыкам
В. фана́тыка фана́тыкаў
Т. фана́тыкам фана́тыкамі
М. фана́тыку фана́тыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фана́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, які слепа адцаны толькі сваёй рэлігіі, веры.

2. перан. Чалавек, цалкам адданы якой-н. справе, ідэям і перакананням.

Ф. эстрады.

|| ж. фанаты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фана́тык м.

1. фана́тик; изуве́р;

2. (человек, страстно преданный какому-л. делу) фана́тик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фана́тык, ‑а, м.

1. Чалавек, слепа адданы сваёй веры і нецярпімы да іншых вераванняў і іншаверцаў. У Мінску, дзе спачатку спыніўся [Сматрыцкі], ён убачыў сляды глуму каталіцкіх фанатыкаў над праваслаўным насельніцтвам. «Полымя».

2. перан. Чалавек, цалкам адданы сваім ідэям і перакананням. Лепшыя са свайго пакалення, апантаныя вялікай ідэяй, часам фанатыкі — .. [нарадавольцы] заставаліся звычайнымі людзьмі. Мехаў.

[Лац. fanaticus — раз’юшаны; непрытомны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фана́тык м Fanátiker m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фана́тык

(лац. fanaticus = раз’юшаны; непрытомны)

1) чалавек, які вызначаецца апантанай рэлігійнасцю, крайняй нецярпімасцю да іншых вераванняў;

2) чалавек, які страсна аддаецца якой-н. справе, поглядам, ідэям.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

фана́тик фана́тык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fanatic [fəˈnætɪk] n. фана́тык; фанаты́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фанаты́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да фанатык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bigot [ˈbɪgət] n. фана́тык, сляпы́ прыхі́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)