фа́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фа́йны фа́йная фа́йнае фа́йныя
Р. фа́йнага фа́йнай
фа́йнае		 фа́йнага фа́йных
Д. фа́йнаму фа́йнай фа́йнаму фа́йным
В. фа́йны (неадуш.)
фа́йнага (адуш.)		 фа́йную фа́йнае фа́йныя (неадуш.)
фа́йных (адуш.)
Т. фа́йным фа́йнай
фа́йнаю		 фа́йным фа́йнымі
М. фа́йным фа́йнай фа́йным фа́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фа́йны разг. хоро́ший; краси́вый; ми́лый; сла́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фа́йны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Добры, першасортны. [Гаспадар:] — Файныя парасяткі і дзешава купіў. Прокша. // Добры, прыгожы. [Адэля:] — Віцька твой прыходзіў. Цяпер ведаю, навошта ўвесь час яго хавала ад мяне! Файны хлопец. Савіцкі. — А якая ў цябе брошка файная, — зноў напіўся Косцік да Раі. Арабей.

[Ням. fein — першага сорту, далікатны]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фа́йна прысл разм, фа́йны príma, wúnderbar, fein, gut, nett

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fajowy

разм. файны, класны, цудоўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

urst

a разм. выда́тны, фа́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pfúndig

a разм. выда́тны, фа́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knórke

a дыял. выда́тны, цудо́ўны, фа́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hérrlich

a цудо́ўны, ве́льмі до́бры, фа́йны; знакамі́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fajny

fajn|y

разм. файны, класны, цудоўны;

~a dziewczyna — файная (добрая, прыгожая) дзяўчына; класная дзеўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)