ухваля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ухваля́ю |
ухваля́ем |
| 2-я ас. |
ухваля́еш |
ухваля́еце |
| 3-я ас. |
ухваля́е |
ухваля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ухваля́ў |
ухваля́лі |
| ж. |
ухваля́ла |
| н. |
ухваля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ухваля́й |
ухваля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ухваля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ухваля́ць несов.
1. одобря́ть;
2. (санкционировать) утвержда́ть;
1, 2 см. ухвалі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ухваля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да ухваліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ухвалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак., што.
Даць станоўчую ацэнку, прызнаць добрым, правільным, дапушчальным.
У. задуму.
У. план развіцця гаспадаркі.
|| незак. ухваля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. ухвале́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ухвалі́ць, ухваля́ць
1. (падтрымаць галасаваннем) gútheißen* аддз. vt, bílligen vt; béistimmen vi, béipflichten vt; zústimmen vi (што-н. D) (згаджацца);
2. (зацвердзіць) bestätigen vt, sanktioníeren vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ухваля́цца, ‑яецца; незак.
Зал. да ухваляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ухвале́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. ухваляць — ухваліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ухваля́цца несов., страд. одобря́ться; утвержда́ться; см. ухваля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аўтарызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што (кніжн.).
Адобрыць (адабраць), ухваліць (ухваляць) форму, від свайго твора, вынаходства (для ўзнаўлення, выдання і пад.).
Аўтарызаваны пераклад.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ухвалі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ухвалю́ |
ухва́лім |
| 2-я ас. |
ухва́ліш |
ухва́ліце |
| 3-я ас. |
ухва́ліць |
ухва́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
ухвалі́ў |
ухвалі́лі |
| ж. |
ухвалі́ла |
| н. |
ухвалі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ухвалі́ |
ухвалі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ухвалі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)