ухвалі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ухвалю́ ухва́лім
2-я ас. ухва́ліш ухва́ліце
3-я ас. ухва́ліць ухва́ляць
Прошлы час
м. ухвалі́ў ухвалі́лі
ж. ухвалі́ла
н. ухвалі́ла
Загадны лад
2-я ас. ухвалі́ ухвалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ухвалі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)