Verbum

анлайнавы слоўнік

ухвале́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ухвале́нне ср.

1. одобре́ние;

2. утвержде́ние;

1, 2 см. ухвалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ухвале́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ухваляць — ухваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ухвале́нне н.

1. (падтрыманне галасаваннем) Bílligung f -, -en, Béifall m -(e)s; Béistimmung f -, -en, Zústimmung f -, -en (згода);

2. (зацвярджэнне) Bestätigung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ухвалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак., што.

Даць станоўчую ацэнку, прызнаць добрым, правільным, дапушчальным.

У. задуму.

У. план развіцця гаспадаркі.

|| незак. ухваля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. ухвале́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

одобре́ние адабрэ́нне, -ння ср., ухвале́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

blandishments [ˈblændɪʃmənts] n. pl. fml угаво́рванне; ухвале́нне; лёсткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Gútheißung

f -, -en ухвале́нне, са́нкцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Bílligung

f - ухвале́нне, адабрэ́нне, зго́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

acceptance [əkˈseptəns] n.

1. прыня́цце, прыма́нне, прыём

2. адабрэ́нне, ухвале́нне;

gain/find acceptance атрыма́ць прызна́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)