ухва́ла, -ы, ж.

Адабрэнне, станоўчая ацэнка.

Ківаць галавой у знак ухвалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ухва́ла

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ухва́ла
Р. Ухва́лы
Д. Ухва́ле
В. Ухва́лу
Т. Ухва́лай
Ухва́лаю
М. Ухва́ле

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ухва́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ухва́ла
Р. ухва́лы
Д. ухва́ле
В. ухва́лу
Т. ухва́лай
ухва́лаю
М. ухва́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ухва́ла ж.

1. одобре́ние ср.;

2. утвержде́ние ср.;

1, 2 см. ухвалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ухва́ла, ‑ы, ж.

Адабрэнне; станоўчая ацэнка. Арцёмаў часта зацягваўся цыгаркай самасаду і час ад часу ківаў галавой у знак ухвалы дакладчыку. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ухвала,

вёска ў Крупскім р-не.

т. 16, с. 287

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ухвала,

спецыяльны прававы акт ВКЛ у 16 ст..

т. 16, с. 287

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ухва́ла ж Resolutin f -, -en; Beschlss f -es, -schlüsse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ухвала

Том: 35, старонка: 314.

img/35/35-314_1656_Ухвала.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ухвала, адабрэнне

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)