уска́кваць гл. ускочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уска́кваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уска́кваю уска́кваем
2-я ас. уска́кваеш уска́кваеце
3-я ас. уска́квае уска́кваюць
Прошлы час
м. уска́кваў уска́квалі
ж. уска́квала
н. уска́квала
Загадны лад
2-я ас. уска́квай уска́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уска́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уска́кваць несов.

1. (быстро вставать) вска́кивать;

2. вска́кивать, вбега́ть;

3. (на что-л.) вска́кивать, вспры́гивать;

4. (во что-л.) вска́кивать, впры́гивать;

5. перен., разг. (о нарыве, волдыре и т.п.) вска́кивать;

1-5 см. уско́чыць 1-5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уска́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ускочыць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уско́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.

1. на каго-што. Скокнуўшы, апынуцца дзе-н.

У. на лаўку.

2. Хуткім рухам падняцца з месца.

У. ад спалоху.

3. у што. Скочыць у сярэдзіну чаго-н.

У. у лодку.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Раптам з’явіцца, узнікнуць (пра прышч, нарыў і пад.).

На лбе ўскочыў гузак.

5. у што. Імкліва ўвайсці, сілай уварвацца куды-н.

Байцы ўскочылі ў горад.

6. у што. Трапіць куды-н. выпадкова.

У. у яму.

|| незак. уска́кваць, -аю, -аеш, -ае (да 1—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уско́кваць, уска́кваць

1. áufspringen* vi (s), áuffahren* vi (s); in die Höhe fáhren*;

уско́кваць з ме́сца vom Platz áufspringen*;

уско́кваць ад спо́лаху vor Schreck áuffahren*;

уско́кваць з ло́жка vom Bett áufspringen*;

2. (куды-н.) hinéinspringen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heréinspringen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць):

уско́кваць у ваго́н in den Wágen áufspringen*;

уско́кваць на каня́ sich aufs Pferd schwíngen*;

3. разм. (пра больку, гузак і г. д.) sich bílden, síchtbar wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

впры́гивать несов. уска́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вспры́гивать несов. уска́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уска́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. ускакваць — ускочыць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вска́кивать несов.

1. (на что-л., во что-л.) уска́кваць;

2. (быстро вставать) усхо́плівацца, уска́кваць;

3. (о нарывах, волдырях и т. п.) разг. уска́кваць, усхо́плівацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)