Verbum

анлайнавы слоўнік

ураўнава́жанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ураўнава́жанне ср. уравнове́шение

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ураўнава́жанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ураўнаважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уравнове́шение ураўнава́жанне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Áusgleichung

f -, -en ураўнава́жанне, кампенса́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

кампенса́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Аплата, узнагарода за якую-н. работу; пакрыццё выдаткаў.

Грашовая к.

2. Ураўнаважанне, выраўноўванне ў арганізме парушаных функцый (спец.).

К. пароку сэрца.

|| прым. кампенсацы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.) і кампенсато́рны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Кампенсацыйныя выплаты.

Кампенсаторныя здольнасці арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Áusgleich

m -(e)s, -e

1) пагадне́нне; кампрамі́с, прымірэ́нне

éinen ~ tréffen* — узгадні́ць, пагадні́ць

2) ураўнава́жанне; пакрыццё, апла́та; пагашэ́нне даўго́ў; кампенса́цыя

3) спарт. ро́ўны лік

4) тэх. выраўно́ўванне, балансіро́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)