ураўнава́жанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ураўнава́жанне | |
ураўнава́жання | |
ураўнава́жанню | |
ураўнава́жанне | |
ураўнава́жаннем | |
ураўнава́жанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)