ураўнава́жанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ураўнава́жанне | |
| ураўнава́жання | |
| ураўнава́жанню | |
| ураўнава́жанне | |
| ураўнава́жаннем | |
| ураўнава́жанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)