упэ́ўнены, -ая, -ае.

Які цвёрда верыць у што-н., перакананы ў чым-н.; цвёрды, рашучы.

У. ў поспеху.

У. ў сабе (не сумняваецца ў сваіх сілах, магчымасцях). Упэўнена (прысл.) гаварыць.

У. крок.

У. адказ.

◊

Будзь упэўнены — не сумнявайся, не турбуйся (усё будзе так, як трэба).

|| наз. упэ́ўненасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упэ́ўнены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упэ́ўнены упэ́ўненая упэ́ўненае упэ́ўненыя
Р. упэ́ўненага упэ́ўненай
упэ́ўненае		 упэ́ўненага упэ́ўненых
Д. упэ́ўненаму упэ́ўненай упэ́ўненаму упэ́ўненым
В. упэ́ўнены (неадуш.)
упэ́ўненага (адуш.)		 упэ́ўненую упэ́ўненае упэ́ўненыя (неадуш.)
упэ́ўненых (адуш.)
Т. упэ́ўненым упэ́ўненай
упэ́ўненаю		 упэ́ўненым упэ́ўненымі
М. упэ́ўненым упэ́ўненай упэ́ўненым упэ́ўненых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упэ́ўнены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упэ́ўнены упэ́ўненая упэ́ўненае упэ́ўненыя
Р. упэ́ўненага упэ́ўненай
упэ́ўненае		 упэ́ўненага упэ́ўненых
Д. упэ́ўненаму упэ́ўненай упэ́ўненаму упэ́ўненым
В. упэ́ўнены (неадуш.)
упэ́ўненага (адуш.)		 упэ́ўненую упэ́ўненае упэ́ўненыя (неадуш.)
упэ́ўненых (адуш.)
Т. упэ́ўненым упэ́ўненай
упэ́ўненаю		 упэ́ўненым упэ́ўненымі
М. упэ́ўненым упэ́ўненай упэ́ўненым упэ́ўненых

Кароткая форма: упэ́ўнена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упэ́ўнены прич., прил. уве́ренный, убеждённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упэ́ўнены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад упэўніць.

2. у знач. прым. Які цвёрда верыць у што‑н., перакананы ў чым‑н. Сын быў упэўнены, што ёсць адна рэвалюцыйная праўда. Чорны. Клаўся ставы спаць ужо нават упэўнены, што Лапця недзе ў партызанах. Кулакоўскі. // Перакананы ва ўласных сілах, які спадзяецца на сябе. Рос [Быстроў] дужым, вынослівым і ўпэўненым у сабе. Мележ. // Які выражае ўпэўненасць, перакананасць. Васіль Іванавіч стаяў па трыбуне і ўпэўненым голасам расказваў аб дасягненнях жывёлаводаў. Шашкоў. Ва ўсіх па змораных тварах разгубленасць, і толькі ў Чыжыка ўпэўнены погляд. Лупсякоў.

3. у знач. прым. Рашучы, энергічны. Тацяна ўпэўненымі гаспадарчымі рукамі ўпарадкавала небагатыя клумкі Марыны Паўлаўны. Зарэцкі. Не ў пошуках хлеба, зямлі ці заробку, З Прыпяці трапілі людзі сюды, — На заклік Радзімы ўпэўненым крокам Прыйшлі будаваць яны край малады. Жычка. Рухі ў.. [Цімкі] былі ўпэўненыя, эканомныя, стрыжаныя. Карпаў.

•••

Будзь упэўнены — не сумнявайся, не турбуйся, усё будзе так, як трэба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упэ́ўнены

1. (цвёрды) sícher, fest;

упэ́ўнены го́лас síchere [féste] Stímme;

2. (перакананы) überzéugt (у чым-н. von D), gewíss, sícher (G); zúversichtlich;

быць упэ́ўненым у по́спеху des Erfólges sícher sein, séiner Sáche gewíss sein;

быць упэ́ўненым у кім-н. sich auf j-n verlássen*;

◊

бу́дзьце ўпэ́ўнены! séien Sie únbesorgt!, verlássen Sie sich daráuf!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уве́ренный

1. прич. упэ́ўнены, запэ́ўнены;

2. прил. (убеждённый) упэ́ўнены, перакана́ны;

◊

будь уве́рен будзь пэ́ўны, будзь упэ́ўнены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убеждённый перакана́ны; (уверенный) упэ́ўнены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упэ́ўненасць, -і, ж.

1. гл. упэўнены.

2. Цвёрдая вера ў каго-, што-н., перакананасць у чым-н.

У. у сваіх сілах.

У. у сябрах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

confident [ˈkɒnfɪdənt] adj. упэ́ўнены, перакана́ны;

confident of success/of victory упэ́ўнены ў по́спеху/у перамо́зе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)