уплы́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уплы́ў уплы́вы
Р. уплы́ву уплы́ваў
Д. уплы́ву уплы́вам
В. уплы́ў уплы́вы
Т. уплы́вам уплы́вамі
М. уплы́ве уплы́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уплы́ў, -ы́ву, мн. -ы́вы, -ы́ваў, м.

1. Уздзеянне на каго-, што-н.

Рабіць у. на чытачоў.

Пад чужым уплывам.

Дабратворны ў.

2. Аўтарытэт, улада.

Чалавек з вялікім уплывам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уплы́ў, -лы́ву м., в разн. знач. влия́ние;

знахо́дзіцца пад уплы́вам — находи́ться под влия́нием;

мець у. на каго́-не́будзь — име́ть влия́ние на кого́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уплы́ў, уплыву, м.

1. Уздзеянне на каго‑, што‑н. Рабіць уплыў на што‑н. Пад чужым уплывам. Уплыў камсамольцаў на беспартыйную моладзь. □ Маці мела вялікі ўплыў на дачку, выхаваную ў сляпой пакоры царкве і матчынай волі. Лынькоў. Пад уплывам прыроды самы пануры і маўклівы чалавек змяняецца — мякчэе, робіцца весялейшым і нават гаваркім. Ляўданскі.

2. Сіла аўтарытэту, улады. [Грыша:] — Вось дзе трэба наша прапаганда.. Трэба ўвесь раён пад свой уплыў узяць! Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уплы́ў м

1. Éinfluss m -es, -flüsse; Áuswirkung f -, -en (умовы і г. д.); Éinwirkung f -, -en (уздзеянне);

уплы́ў асяро́ддзя Úmwelteinflüsse pl;

рабі́ць уплы́ў Éinfluss áusüben, be¦éinflussen vt;

паддава́цца уплы́ву únter j-s Éinfluss geráten*, sich be¦éinflussen lássen*;

быць пад уплы́вам каго-н von j-m be¦éinflusst wérden;

2. (аўтарытэт) Éinfluss m, Gewícht n -(e)s, -e, Ánsehen n -s;

карыста́цца уплы́вам Éinfluss háben; Ánsehen besítzen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уплыў, уздзеянне, уражанне; закваска (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

карадзі́раваць

‘зведаць (зведваць) уплыў карозіі; паставіць (ставіць) што-небудзь пад уплыў карозіі’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. карадзі́руе карадзі́руюць
Прошлы час
м. карадзі́раваў карадзі́равалі
ж. карадзі́равала
н. карадзі́равала
Дзеепрыслоўе
цяп. час карадзі́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карадзі́раваць

‘зведаць (зведваць) уплыў карозіі; паставіць (ставіць) што-небудзь пад уплыў карозіі’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. карадзі́руе карадзі́руюць
Прошлы час
м. карадзі́раваў карадзі́равалі
ж. карадзі́равала
н. карадзі́равала
Дзеепрыслоўе
прош. час карадзі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

узаемаабумо́ўленасць, -і, ж.

Узаемная абумоўленасць; уплыў адных з’яў на другія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уплыво́вы, -ая, -ае.

Які робіць уплыў (у 2 знач.).

|| наз. уплыво́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)