упартая - Пошук

упа́ртая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упа́ртая сущ. упря́мица, стропти́вица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упря́мица упа́ртая, -тай ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упа́рты, -ая, -ае.

1. Вельмі ўстойлівы, паслядоўны ў ажыццяўленні чаго-н., які ажыццяўляецца цвёрда і паслядоўна.

У. чалавек.

Упартая барацьба.

Аказваць упартае супраціўленне.

2. Незгаворлівы, які імкнецца рабіць толькі па-свойму, наперакор каму-н.

У. як асёл.

Факты — упартая рэч (супраць фактаў спрачацца бескарысна).

3. Які выражае ўпартасць, рашучасць.

Упартыя вочы.

4. перан. Зацяжны, непрымірымы.

Упартыя баі.

|| наз. упа́ртасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dogged [ˈdɒgɪd] adj. упа́рты, насто́йлівы;

a dogged determination упа́ртая рашу́часць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

упа́рты

прыметнік, якасны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стропти́вица упа́ртая, -тай ж., сваво́льніца, -цы ж., непаслухмя́ная, -най ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Quérkopf

m -(e)s, -köpfe упа́ртая галава́, упа́рты чалаве́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

армрэ́стлінг

(англ. armwrestling, ад arm = рука + wrestling = упартая барацьба)

сп. від барацьбы, пераадоленне намаганняў рукі партнёра сваёй рукой (з апорай локцямі на стол).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

przekora

ж.

1. упартасць; перакора;

2. м. / ж.(пра чалавека) упарты; упартая

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Verbum