упа́рта

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
упа́рта - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

упа́рта нареч.

1. упо́рно, насто́йчиво;

2. упря́мо;

1, 2 см. упа́рты 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упа́рта прысл, упа́рты

1. (вельмі настойлівы) behárrlich; hártnäckig (цвёрды);

2. (незгаворлівы) éigensinnig; náchdrücklich, dríngend, ínständig (пра просьбу і г. д.);

упа́рта чалаве́к éigensinniger Mensch, Stárrkopf m -(e)s, -köpfe, Díckkopf m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

упа́рціцца, -рчуся, -рцішся, -рціцца; незак.

Упарта не згаджацца на што-н., з чым-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упря́мо нареч. упа́рта;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насто́йчиво нареч. насто́йліва; упа́рта;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упо́рно нареч. упа́рта, цвёрда;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

aggressively [əˈgresɪvli] adv.

1. агрэсі́ўна

2. насто́йліва, упа́рта, напо́рыста

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uparcie

упарта; настойліва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obstinately

[ˈɑ:bstɪnətli]

adj.

упа́рта; нараві́ста, упо́рыста

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)