упадаба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны: зак. (разм.).

1. што. Спадабаць, захапіцца чым-н.

У. новую работу.

2. каго. Адчуць прыхільнасць да каго-, чаго-н.

У. дзяўчыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упадаба́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упадаба́ю упадаба́ем
2-я ас. упадаба́еш упадаба́еце
3-я ас. упадаба́е упадаба́юць
Прошлы час
м. упадаба́ў упадаба́лі
ж. упадаба́ла
н. упадаба́ла
Загадны лад
2-я ас. упадаба́й упадаба́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час упадаба́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упадаба́ць (каго, што) сов., разг., чаще переводится гл. понра́виться или выражением прийти́сь по вку́су в конструкции с дат. субъекта, а также гл. полюби́ть;

ён ~ба́ў дзяўчы́ну — ему́ понра́вилась де́вушка; он полюби́л де́вушку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упадаба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм.

1. Спадабаць, захапіцца кім‑, чым‑н. [Канстанцін Міхайлавіч:] — Прачытаў яму [бацьку] свой верш за чужы. А ўжо як бацька ўпадабаў, прызнаўся, што напісаў сам. Лужанін. Стаўшы калгасным конюхам,.. [Павел] так упадабаў гэтую работу, так звыкся з коньмі, што не хацеў і адыходзіць ад іх. Кулакоўскі.

2. Палюбіць каго‑н. Упадабала.. [Лукер’я] тады мужнага чэкіста-камсамольца, выйшла за яго замуж. Місько. [Жняя:] — Зямляк то зямляк, але ж і ўпадабаў. Ды і чаму цябе не ўпадабаць: ты ж як тая кветачка. А кветачка ж кожнай пчолцы кідаецца ў вочы. Сабаленка. Дзе гэта відана, каб шляхцянка ўпадабала бацькавага парабка і каб ён так прысох да яе. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упадаба́ць

1. (захапіцца кім-н., чым-н.) schwärmen vi (für A);

2. (закахацца ў каго-н.) lieb gewínnen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усмакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; зак., што.

Упадабаць (якую-н. страву).

У. смажаныя грыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абсмакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Упадабаць што-н. па смаку.

Дзеці абсмакавалі мёд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усмакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Упадабаць якую‑н. страву. Ён усмакаваў смажаныя грыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злюбава́ць

‘упадабаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. злюбу́ю злюбу́ем
2-я ас. злюбу́еш злюбу́еце
3-я ас. злюбу́е злюбу́юць
Прошлы час
м. злюбава́ў злюбава́лі
ж. злюбава́ла
н. злюбава́ла
Загадны лад
2-я ас. злюбу́й злюбу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час злюбава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асмакава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак.

Упадабаць што‑н. па смаку. Люба ўсміхнулася: — Гэта мядзведзі. — І расказала пра тое, як мядзведзі асмакаваліся ў мёдзе. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)