унісо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. унісо́нны унісо́нная унісо́ннае унісо́нныя
Р. унісо́ннага унісо́ннай
унісо́ннае		 унісо́ннага унісо́нных
Д. унісо́ннаму унісо́ннай унісо́ннаму унісо́нным
В. унісо́нны (неадуш.)
унісо́ннага (адуш.)		 унісо́нную унісо́ннае унісо́нныя (неадуш.)
унісо́нных (адуш.)
Т. унісо́нным унісо́ннай
унісо́ннаю		 унісо́нным унісо́ннымі
М. унісо́нным унісо́ннай унісо́нным унісо́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

унісо́нны унисо́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

унісо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які адначасова гучыць; пабудаваны на адначасовым гучанні аднолькавых гукаў. Унісоннае спяванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унисо́нный унісо́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)