унісо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які адначасова гучыць; пабудаваны на адначасовым гучанні аднолькавых гукаў. Унісоннае спяванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)