уме́рший

1. які́ (што) памёр, паме́рлы;

вчера́ уме́рший які́ (што) памёр учо́ра, паме́рлы ўчо́ра;

2. в знач. сущ. нябо́жчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умерший

Том: 34, старонка: 409.

img/34/34-409_2253_Умерший.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

струпяне́лы разг.

1. уме́рший, околе́лый;

2. перен. оцепене́вший, оцепене́лый, обомле́вший, обомле́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усо́пший уст.

1. прич. (умерший) паме́рлы;

2. сущ. (покойный) нябо́жчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поко́йныйII (умерший)

1. прил. в знач. сущ. (для мужского рода) нябо́жчык, -ка м.; (для женского рода) нябо́жчыца, -цы ж.;

поко́йный поэ́т нябо́жчык паэ́т;

его́ поко́йная мать яго́ нябо́жчыца ма́ці;

2. сущ. нябо́жчык, -ка м.;

я хорошо́ знал поко́йного я до́бра ве́даў нябо́жчыка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мёртвы

1. мёртвый, у́мерший; (о растительности — ещё) засо́хший, увя́дший;

м. чалаве́к — мёртвый челове́к;

~выя кве́ткі — мёртвые (засо́хшие, увя́дшие) цветы́;

2. (такой, как у мертвеца) мёртвый, ме́ртвенный, безжи́зненный;

м. твар — мёртвое (безжи́зненное) лицо́;

3. (лишённый признаков жизни) мёртвый, пусто́й, безжи́зненный; (о земле — ещё) беспло́дный, пусты́нный;

~вая ву́ліца — мёртвая (пуста́я) у́лица;

~выя пяскі́ — мёртвые (беспло́дные) пески́;

4. перен. холо́дный; ту́склый;

м. бляск ако́н — холо́дный (ту́склый) блеск о́кон;

5. перен. (далёкий от жизни) мёртвый;

~выя пры́нцыпы — мёртвые при́нципы;

6. (не нарушаемый звуками) мёртвый, безмо́лвный;

~вая — галава́ зоол. мёртвая голова́;

м. я́кармор. мёртвый я́корь;

~вая вага́ав. мёртвый вес;

~вая мо́валингв. мёртвый язы́к;

м. капіта́л — мёртвый капита́л;

м. інвента́рс.-х. мёртвый инвента́рь;

м. ву́зелспец. мёртвый у́зел;

~вая пятля́ав. мёртвая петля́;

~вая вада́в разн. знач. мёртвая вода́;

~вая прыро́да — мёртвая приро́да;

м. гіт — мёртвый гит;

м. пунктфиз., тех., перен. мёртвая то́чка;

м. зыб — мёртвая зыбь;

~вая прасто́равоен., ав. мёртвое простра́нство;

м. штыль — мёртвый штиль;

~вая хва́тка — мёртвая хва́тка;

м. сезо́н — мёртвый сезо́н;

ні жывы́ ні м. — ни жив ни мёртв;

~вая душа́ — мёртвая душа́;

~вая цішыня́ — мёртвая тишина́;

спаць ~вым сном — спать мёртвым сном;

ляжа́ць ~вым — гру́зам лежа́ть мёртвым гру́зом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)