мёртвы
1. мёртвый, у́мерший; (о растительности — ещё) засо́хший, увя́дший;
2. (такой, как у мертвеца) мёртвый, ме́ртвенный, безжи́зненный;
3. (лишённый признаков жизни) мёртвый, пусто́й, безжи́зненный; (о земле — ещё) беспло́дный, пусты́нный;
4.
5.
6. (не нарушаемый звуками) мёртвый, безмо́лвный;
○ ~вая — галава́
м. я́кар —
~вая вага́ —
~вая мо́ва —
м. капіта́л — мёртвый капита́л;
м. інвента́р —
м. ву́зел —
~вая пятля́ —
~вая вада́ —
~вая прыро́да — мёртвая приро́да;
м. гіт — мёртвый гит;
м. пункт —
м. зыб — мёртвая зыбь;
~вая прасто́ра —
м. штыль — мёртвый штиль;
◊ ~вая хва́тка — мёртвая хва́тка;
м. сезо́н — мёртвый сезо́н;
ні жывы́ ні м. — ни жив ни мёртв;
~вая душа́ — мёртвая душа́;
~вая цішыня́ — мёртвая тишина́;
спаць ~вым сном — спать мёртвым сном;
ляжа́ць ~вым — гру́зам лежа́ть мёртвым гру́зом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)