Ума (гістар.) 11/369

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

павар’яце́ць сов. посходи́ть с ума́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапсе́лы разг. вы́живший из ума́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапсе́ць сов., разг. вы́жить из ума́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́дасканаленасць ж. изощрённость;

в. ро́зуму — изощрённость ума́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вар’яце́ць несов.

1. сходи́ть с ума́;

2. беснова́ться, беси́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тро́нуться​III сов. (сойти с ума), разг. звар’яце́ць, стра́ціць ро́зум.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спя́тить сов., прост. звар’яце́ць;

◊

спя́тить с ума́ з’е́хаць з глу́зду, звар’яце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сумі́цца ’ўсумніцца’ (Нас.), незак. тр. сумля́цца (там жа), сумі́цца ’звар’яцець’ (Касп.). Параўн. макед. суми ’адчуваць’. Відаць, непасрэднае ўтварэнне са спалучэння *sъ umъ, параўн. рус. сойти с ума ’з’ехаць з глузду’ (гл. з, ум) або вынік “аднаўлення” формы зак. тр. ад сумля́цца (гл. сумленне).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)