узыхо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

1. гл. узысці.

2. да чаго. Весці свой пачатак, паходжанне ад чаго-н.

Сучасны беларускі алфавіт узыходзіць да стараславянскай азбукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

узыхо́дзіць несов.

1. (на что-л. высокое) всходи́ть, поднима́ться; (на гору — ещё) восходи́ть;

2. ступа́ть, всходи́ть;

3. (о небесных светилах) восходи́ть, всходи́ть;

4. (о растениях) прораста́ть, проклёвываться, всходи́ть;

5. (заходить) входи́ть;

1-5 см. узысці́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

узыхо́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.

1. Незак. да узысці.

2. Весці свой пачатак, паходжанне ад чаго‑н. Сучасны беларускі алфавіт агульнага паходжання з рускім і ўкраінскім. Усе яны ўзыходзяць да стараславянскай азбукі — «кірыліцы». Юргелевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узысці́, узыхо́дзіць

1. (падняцца) erstéigen* vt; heráufsteigen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); hináufsteigen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць);

2. (пра сонца) áufgehen* vi (s);

3. (ступаць) tréten* vi (s), áuftreten* vi (s);

4. (прарасці) áufkeimen vi (s), áufgehen* vi (s) (пра насенне)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

узысці́, -ыду́, -ы́дзеш, -ы́дзе; -ышо́ў, -шла́, -ло́; -ыдзі́; зак.

1. Ідучы, падняцца наверх.

У. на ўзгорак.

У. на другі паверх.

2. Ступіць, уз’ехаць на паверхню чаго-н. або ўвайсці, уехаць куды-н.

У. на кладку.

Цягнік узышоў на мост.

У. на двор.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра нябесныя свяцілы: узняцца над гарызонтам.

Сонца ўзышло.

4. Праросшы, паказацца на паверхні глебы (пра пасеянае).

Лубін густа ўзышоў.

|| незак. узыхо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць і усхо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць (да 1 знач.).

|| наз. узыхо́д, -у, М -дзе, м. (да 1 і 3 знач.) і узыхо́джанне, -я, н. (да 1 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

усхо́дзіць несов., см. узыхо́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

узыхо́джанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. узыходзіць — узысці (у 1, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узыхо́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Дзеянне паводле дзеясл. узыходзіць — узысці (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wschodzić

незак.

1. узыходзіць; падымацца;

2. (пра збожжа) узыходзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

взбреда́ть несов., разг. узыхо́дзіць; (встаскиваться) усця́гвацца, узвалака́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)