узбро́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узбро́йваю узбро́йваем
2-я ас. узбро́йваеш узбро́йваеце
3-я ас. узбро́йвае узбро́йваюць
Прошлы час
м. узбро́йваў узбро́йвалі
ж. узбро́йвала
н. узбро́йвала
Загадны лад
2-я ас. узбро́йвай узбро́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узбро́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узбро́йваць несов., в разн. знач. вооружа́ть; см. узбро́іць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбро́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да узброіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., каго-што.

1. Забяспечыць сродкамі для вядзення вайны, бою (зброяй, тэхнікай і пад.).

У. армію.

У. атрад вінтоўкамі.

2. перан., чым. Забяспечыць сродкамі для якой-н. дзейнасці.

У. гаспадарку навейшай тэхнікай.

Узброеным вокам (пры дапамозе аптычных прылад).

|| незак. узбро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. узбрае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбро́іць, узбро́йваць

1. bewaffnen vt; (áus)rüsten vt, áufrüsten vt; bestücken vt;

2. перан. verséhen* vt, (áus)rüsten vt (чым-н. mit D);

узбро́іць ве́дамі чаго-н. mit Kénntnissen (G) rüsten; mit (dem) Wíssen (um A) wáppnen;

3. (супраць каго-н.) áufreizen vt, áufbringen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узбро́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да узброіцца.

2. Зал. да узбройваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбро́йвацца несов., возвр., страд. вооружа́ться; см. узбро́іцца, узбро́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

arm​2 [ɑ:m] v. узбро́йваць;

arm oneself with узбро́йвацца (таксама перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ваенізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

1. Прыстасаваць (прыстасоўваць) да ваенных умоў, перавесці (пераводзіць) на абслугоўванне ваенных патрэб.

В. прамысловасць.

2. Узброіць (узбройваць); арганізаваць (арганізоўваць) на ваенны лад.

|| наз. ваеніза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

uzbrajać

незак.

1. узбройваць;

2. буд. аснашчаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)