узае́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
узае́мна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узае́мна нареч. взаи́мно;

у. про́стыя лі́кі — мат. взаи́мно просты́е чи́сла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узае́мна прысл., узае́мны gégenseitig, wéchselseitig, béiderseitig; auf Gégenseitigkeit berúhend (заснаваны на ўзаемнасці);

пры́нцып узае́мнай пава́гі das Prinzíp der gégenseitigen Áchtung;

пры́нцып узае́мнай вы́гады das Prinzíp des gégenseitigen Vórteils;

узае́мны дзеясло́ў грам. reziprókes Verb;

ім патрэ́бна ўзае́мная падтры́мка sie sind aufeinánder ángewiesen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узаемна адназначная адпаведнасць

т. 16, с. 169

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

обою́дно нареч. узае́мна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взаи́мно нареч. узае́мна;

взаи́мно просты́е чи́сла мат. узае́мна про́стыя лі́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mutually

[ˈmju:tʃuəli]

adv.

узае́мна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

reciprocally

[rɪˈsɪprəkəli]

adv.

узае́мна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перпендыкуля́рны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца перпендыкулярам; размешчаны пад прамым вуглом да чаго‑н. Узаемна перпендыкулярныя плоскасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэля́т, ‑а, М ‑ляце, м.

Кніжн. Адзін з суадносных, узаемна звязаных між сабой прадметаў, з’яў, паняццяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)