увянча́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак., чым (кніжн.).

Завяршыцца чым-н. добрым.

Справа ўвянчалася поспехам.

|| незак. уве́нчвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

увянча́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. увянча́ецца увянча́юцца
Прошлы час
м. увянча́ўся увянча́ліся
ж. увянча́лася
н. увянча́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

увянча́цца сов. увенча́ться;

у. по́спехам — увенча́ться успе́хом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увянча́цца, ‑аецца; зак.

Завяршыцца чым‑н. добрым, станоўчым, прыемным. Справа ўвянчалася поспехам. □ Натхнёная праца савецкіх людзей увянчалася новымі перамогамі на ўсіх напрамках камуністычнага будаўніцтва. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увянча́цца кніжн. gut áusgehen* [énden];

увянча́цца по́спехам von Erfólg gekrönt sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уве́нчвацца гл. увянчацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

увенча́ться увянча́цца;

увенча́ться успе́хом увянча́цца по́спехам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уве́нчвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да увянчацца.

2. Зал. да увенчваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уве́нчвацца несов., возвр., страд. уве́нчиваться; см. увянча́цца, уве́нчваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Krönung

f -, -en

1) карана́цыя, каранава́нне

2) перан. завяршэ́нне, увянча́нне

séine ~ in etw. (D) fínden* — увянча́цца, завяршы́цца чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)