увянча́цца, ‑аецца; зак.

Завяршыцца чым‑н. добрым, станоўчым, прыемным. Справа ўвянчалася поспехам. □ Натхнёная праца савецкіх людзей увянчалася новымі перамогамі на ўсіх напрамках камуністычнага будаўніцтва. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)