увянча́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увянча́ны увянча́ная увянча́нае увянча́ныя
Р. увянча́нага увянча́най
увянча́нае		 увянча́нага увянча́ных
Д. увянча́наму увянча́най увянча́наму увянча́ным
В. увянча́ны (неадуш.)
увянча́нага (адуш.)		 увянча́ную увянча́нае увянча́ныя (неадуш.)
увянча́ных (адуш.)
Т. увянча́ным увянча́най
увянча́наю		 увянча́ным увянча́нымі
М. увянча́ным увянча́най увянча́ным увянча́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

увянча́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увянча́ны увянча́ная увянча́нае увянча́ныя
Р. увянча́нага увянча́най
увянча́нае		 увянча́нага увянча́ных
Д. увянча́наму увянча́най увянча́наму увянча́ным
В. увянча́ны (неадуш.)
увянча́нага (адуш.)		 увянча́ную увянча́нае увянча́ныя (неадуш.)
увянча́ных (адуш.)
Т. увянча́ным увянча́най
увянча́наю		 увянча́ным увянча́нымі
М. увянча́ным увянча́най увянча́ным увянча́ных

Кароткая форма: увянча́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

увянча́ны в разн. знач. уве́нчанный; см. увянча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увянча́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад увянчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увянча́ны кніжн. (von Erfólg) gekrönt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уве́нчанный увянча́ны, уве́нчаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уве́нчаны, см. увянча́ны;

◊ у. ла́ўрамі — уве́нчанный ла́врами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разлі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да разліўкі, прызначаны для яе. Разлівачны пункт нафтабазы. Разлівачная машына. □ Ад плавільнай печы плыў самавіты, увянчаны ззяннем разлівачны коўш. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВІ́ЦЕБСКАЯ СІМЯО́НАЎСКАЯ ЦАРКВА́.

Існавала ў Віцебску ў 17 ст. Двухзрубны драўляны будынак складаўся з прамавугольнага ў плане асн. аб’ёму і алтарнай часткі, завершаных 2-схільнымі дахамі. Цэнтр асн. аб’ёму быў увянчаны высокай складанай па форме купальнай вежачкай з дэкар. крыжам. Вядомая з «Чарцяжа» Віцебска 1664.

т. 4, с. 223

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лавр лаўр, род. ла́ўра и (о древесине и собир.) ла́ўру м.;

◊

почива́ть на лаврах спачыва́ць на ла́ўрах;

пожина́ть лавры пажына́ць ла́ўры;

уве́нчанный лаврами увянча́ны ла́ўрамі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)