лавр лаўр, род. ла́ўра и (о древесине и собир.) ла́ўру м.;

◊

почива́ть на лаврах спачыва́ць на ла́ўрах;

пожина́ть лавры пажына́ць ла́ўры;

уве́нчанный лаврами увянча́ны ла́ўрамі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)