уволо́чь сов.
1. разг. павалачы́, звалачы́; (выволочь) вы́валачы; (в сторону) адвалачы́; (заволочь) завалачы́;
2. (украсть) прост. укра́сці, сцягну́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уволо́ченный и уволочённый
1. звало́чаны; вы́валачаны; адвало́чаны; завало́чаны;
2. укра́дзены, сця́гнуты; см. уволо́чь.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
утяну́ть сов.
1. разг. (уволочь за собой) сцягну́ць; (куда-л. — ещё) зацягну́ць;
2. (уменьшить в объёме) разг. зацягну́ць;
утяну́ть та́лию зацягну́ць та́лію;
3. перен. (украсть), прост. сцягну́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завалачы́ сов.
1. разг. (таща, доставить, затянуть куда-л.) затащи́ть; (втащить волоком — ещё) уволо́чь;
з. са́ні ў пу́ню — затащи́ть (уволо́чь) са́ни в сара́й;
2. вдеть;
з. ні́тку ў іго́лку — вдеть ни́тку в иглу́;
3. в др. знач. заволо́чь;
хма́ры ~лаклі́ ўсё не́ба — ту́чи заволокли́ всё не́бо;
слёзы ~лаклі́ во́чы — слёзы заволокли́ глаза́;
бяльмо́ ~лакло́ во́ка — бельмо́ заволокло́ глаз;
бу́хту ~лакло́ вячэ́рняй смуго́й — бу́хту заволокло́ вече́рней ды́мкой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
звалачы́ сов., в разн. знач. стащи́ть; стяну́ть; (волоком — ещё) уволо́чь; (украсть — ещё) своло́чь, стяну́ть, стащи́ть, унести́;
з. мяшкі́ ў ку́чу — стащи́ть (стяну́ть) мешки́ в ку́чу;
ледзь ~лаклі́ вепрука́ з калёс — е́ле стащи́ли кабана́ с теле́ги;
з. з яго́ ко́ўдру — стащи́ть (стяну́ть) с него́ одея́ло;
зло́дзей звало́к паліто́ — вор стащи́л (стяну́л) пальто́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)