уволо́чь сов.
1. разг. павалачы́, звалачы́; (выволочь) вы́валачы; (в сторону) адвалачы́; (заволочь) завалачы́;
2. (украсть) прост. укра́сці, сцягну́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)