уве́рчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уве́рчаны уве́рчаная уве́рчанае уве́рчаныя
Р. уве́рчанага уве́рчанай
уве́рчанае		 уве́рчанага уве́рчаных
Д. уве́рчанаму уве́рчанай уве́рчанаму уве́рчаным
В. уве́рчаны (неадуш.)
уве́рчанага (адуш.)		 уве́рчаную уве́рчанае уве́рчаныя (неадуш.)
уве́рчаных (адуш.)
Т. уве́рчаным уве́рчанай
уве́рчанаю		 уве́рчаным уве́рчанымі
М. уве́рчаным уве́рчанай уве́рчаным уве́рчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уве́рчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уве́рчаны уве́рчаная уве́рчанае уве́рчаныя
Р. уве́рчанага уве́рчанай
уве́рчанае		 уве́рчанага уве́рчаных
Д. уве́рчанаму уве́рчанай уве́рчанаму уве́рчаным
В. уве́рчаны (неадуш.)
уве́рчанага (адуш.)		 уве́рчаную уве́рчанае уве́рчаныя (неадуш.)
уве́рчаных (адуш.)
Т. уве́рчаным уве́рчанай
уве́рчанаю		 уве́рчаным уве́рчанымі
М. уве́рчаным уве́рчанай уве́рчаным уве́рчаных

Кароткая форма: уве́рчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уве́рчаны завёрнутый, увёрнутый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уве́рчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад увярцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увярце́ць, увярчу́, уве́рціш, уве́рціць; уве́рцім, уве́рціце, уве́рцяць; увярці́; уве́рчаны; зак., каго-што.

Завярцець, ухутаць у што-н., закрыўшы з усіх бакоў.

У. дзіця ў коўдру.

|| незак. уве́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. увярце́цца, увярчу́ся, уве́рцішся, уве́рціцца; уве́рцімся, уве́рціцеся, уве́рцяцца; незак. уве́рчвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. уве́рчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)