Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ува́жыць, -жу, -жыш, -жыць; зак.
1.што. Выканаць, прызнаўшы абгрунтаваным.
У. чыю-н. просьбу.
2.каго (што). Аказаць каму-н. павагу, выканаўшы яго жаданне.
У. старога чалавека.
3.каму. Зрабіць уступку, прыняўшы пад увагу што-н.
Яму нельга не ў., ён старэйшы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ува́жыцьсов.
1. (отнестись со вниманием) ува́жить;
у. про́сьбу — ува́жить про́сьбу;
2. (сделать уступку) уступи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ува́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.
1.каго-што. Аднесціся з увагай да чаго‑н., выканаць, здзейсніць што‑н. Мы ўважылі .. настойлівую просьбу [вартаўніка] і купілі яму .. бескурковую іжаўскую дубальтоўку.Брыль.
2.каго-што. Аказаць каму‑н. павагу, праявіць увагу да каго‑н. [Дзед Мікола:] — А ў мінулым годзе ведаеце, што прыдумалі? — Хто? — запытаў я. — Людзі нашага сяла. Юбілей мне наладзілі, уважылі старога на сямідзесятым годзе.Скрыпка.Як ні ўпіралася Поля, а прысесці да стала прыйшлося — трэба было ўважыць гасцей.Арочка.Дзед Дзяніс падтрымаў .. [маці]: не адведаць суседа, не ўважыць ласкай такую радасць, як прыход са службы, нягожа...Мележ.//каму. Зрабіць што‑н. у знак павагі, увагі. Не паслухаць старшыню сельсавета Хацяноўскі не мог, а ўважыць яму — не надта і ведаў як.Кулакоўскі.
3.каму. Зрабіць уступку, прыняўшы пад увагу што‑н.; уступіць. [Пан:] — Я табе тады на беднасць тваю ўважыў і на паслугу тваю, а ты што ж гэта?Галавач.[Васіліса:] Я ж цябе ведаю, ты яму не саступіш і ён табе не ўважыць.Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ува́жыцьразм.
1. (каго-н.) entgégenkommen*vi (s) (D);
2. (што-н.) berücksichtigen vt, in Betrácht zíehen*, Réchnung trágen* (D);