увагну́ты, -ая, -ае.

Які мае дугападобную паверхню з угінам унутр; проціл. выпуклы.

Увагнутае люстра.

|| наз. увагну́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

увагну́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увагну́ты увагну́тая увагну́тае увагну́тыя
Р. увагну́тага увагну́тай
увагну́тае		 увагну́тага увагну́тых
Д. увагну́таму увагну́тай увагну́таму увагну́тым
В. увагну́ты (неадуш.)
увагну́тага (адуш.)		 увагну́тую увагну́тае увагну́тыя (неадуш.)
увагну́тых (адуш.)
Т. увагну́тым увагну́тай
увагну́таю		 увагну́тым увагну́тымі
М. увагну́тым увагну́тай увагну́тым увагну́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

увагну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увагну́ты увагну́тая увагну́тае увагну́тыя
Р. увагну́тага увагну́тай
увагну́тае		 увагну́тага увагну́тых
Д. увагну́таму увагну́тай увагну́таму увагну́тым
В. увагну́ты (неадуш.)
увагну́тага (адуш.)		 увагну́тую увагну́тае увагну́тыя (неадуш.)
увагну́тых (адуш.)
Т. увагну́тым увагну́тай
увагну́таю		 увагну́тым увагну́тымі
М. увагну́тым увагну́тай увагну́тым увагну́тых

Кароткая форма: увагну́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

увагну́ты

1. во́гнутый, про́гнутый;

2. пону́ренный; опу́щенный;

3. со́гнутый;

1-3 см. увагну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увагну́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад увагнуць.

2. у знач. прым. Які мае паверхню з угінам; проціл. выпуклы. Увагнутае люстра. Шапка з увагнутым верхам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увагну́ты

1. konkáv, hohl;

2. перан. разм. níedergeschlagen, mit hängendem Kopf;

3. (сагнуты) gebógen, gekrümmt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дваякаўвагну́ты, -ая, -ае.

Увагнуты з абодвух бакоў.

Дваякаўвагнутае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угну́ты, см. увагну́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́гнутый увагну́ты, угну́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

concave [kɒnˈkeɪv] adj. угну́ты, увагну́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)